Wandelen in Duisland is altijd fijn. Zeker als je een wandelroute ontdekt die nog niet zo bekend is. Zoals de Habichtswaldsteig in het noorden van Hessen. Deze LAW premiumwandelroute is 85 kilometer lang en loopt van Zierenberg tot aan Edersee. Zelf had ik er nog nooit van gehoord, voordat ik gevraagd werd deze route te wandelen. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Dus snel de tas ingepakt, route uitgestippeld en hup in de auto naar Kassel in Hessen. Naar het land van de gebroeders Grimm. Tijd om betoverd te worden.

Tip: Reisgids over de hele sprookjesroute door Duitsland (600 km):

Lees mijn dag-tot-dagverslag inclusief praktische tips en maak je eigen plan!

Dag 1 van Kassel (Bergpark) naar Breitenbach (16 kilometer)

De wekker gaat al vroeg en na een bakje koffie ben ik er klaar voor. De rit naar Kassel is voor mij zo’n 5,5 uur. Met pauze erbij en wat files in verband met wegwerkzaamheden (en oké door die wegwerkzaamheden ook een verkeerde afslag), bereik ik na 6 uur de parkeerplaats bij het Bergpark in Kassel, nabij Schloss Wilhelmshöhe. Daar word ik al opgewacht door Wilma, de vertegenwoordigster van Kassel Marketing. Samen wandelen we door het Bergpark aan de rand van Kassel. Het is nog vroeg in het jaar, dus het is nu nog wat ‘kaal’, maar aan de knoppen van de bomen te zien zal dit snel veranderen. Vanaf 1 mei kan je ook genieten van de vele waterwerken, zoals fonteinen en watervallen. Dat lijkt me echt een belevenis. Daarvoor was ik helaas net iets te vroeg. Het Bergpark met zijn vele waterwerken is opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Dat zegt genoeg

Lees ook mijn artikel over Kassel in de herfst. In die periode kan je genieten van de culinaire Wildwochen.

Monument Herkules

Na de korte rondwandeling is het tijd voor de lunch. Aan de rand van het park vinden we een heerlijk Italiaans restaurant, Alte Wache. En wat een geluk, de zon schijnt. Tijd voor een van de eerste terrasjes dit jaar. Na de heerlijke risotto neem ik afscheid van Wilma en begin ik aan de Habichtswaldsteig. Voordat ik bij de LAW-route kom, moet ik eerst nog even heel wat trappen beklimmen naar het monument Herkules. Gelukkig is het uitzicht schitterend. Je kijkt helemaal over de stad Kassel. Het terras van het café/restaurant bovenaan het monument lonkt, maar ik ben nog maar net onderweg, dus tijd om het begin van de Habichtswaldsteig te zoeken.

Meer weten over het bergpark of de Habichtswaldsteig? Of op zoek naar een souvenir? Bezoek dan Bezoekerscentrum Herkules. Je vindt op de top bij het monument ook een café/restaurant Herkulesterrassen.

Bos, beekjes en basaltstenen

De route van de Habichtswaldsteig loopt achter het Herkulesmonument. De route start al in Zierenberg, maar door tijdsgebrek, start ik bij Kassel. De paarse bordjes met de havikskop (Habicht=Havik) zijn snel gevonden en vol goede moed start ik aan de eerste etappe. Vrij snel wandel ik een bos in met stromende beekjes en veel basaltstenen. Het verraadt dat hier vroeger vulkanische activiteiten waren. Basaltstenen zijn gevormd door gestold lava. De krimp tijdens het stollingsproces zorgt ervoor dat basaltstenen zeshoekig zijn. Ik kom ze op veel plekken tegen tijdens mijn wandeling.

Sprookjesachtig woud bij Firnsbachtal

Het grootste deel van de wandelroute tussen Kassel en Breitenbach wandel ik door sprookjesachtig bos. Met af en toe flinke hoogteverschillen. De beekjes kabbelen door het landschap. Echt prachtige uitzichten. Vroeger vond je hier veel kolenmijnen, voor de winning van bruinkool. Bruinkool ontstaat uit oude plantenresten, na langdurig blootgesteld te zijn aan druk en warmte. Je vindt nog resten van de tunnels van de mijnen.

De eerste dag komt ten einde als ik net voor donker bij mijn overnachtingsadres voor de eerste avond aan kom. Hier neem ik een lekkere douche en schuif ik aan voor een stevige Duitse maaltijd. Je komt hier niks tekort!

Accommodatie 1e dag: Im Fritze’s Goldener Stern in Breitenbach.

Dag 2 van Breitenbach naar Bad-Emstal (20 kilometer)

Na het ontbijt ben ik klaar om kennis te maken met de gebroeders Grimm in het Märchenwache. Hier vind je tekeningen en boeken van de sprookjes van Grimm. Zowel prachtige oude tekeningen gemaakt door de derde broer Grimm, als nieuwe interpretaties door lokale kunstenaars. Mooi. Voordat ik weer op pad ga bezoek ik ook nog de Kellerei Joachim Döhner, waar ze appelchampagne maken. Zo proeven we vroeg in de ochtend al verschillende soorten champagnes en leren we alles over het proces. We houden het bij een slokje, want we moeten nog een hele dag op pad.

Bos rondom Breitenbach

Na deze korte rondleiding door Breitenbach is het weer tijd om de Habichtswaldsteig te volgen. De route naar het begin is echter nogal onduidelijk. Als ik een local naar de weg vraag, stuurt deze mij de verkeerde kant van de Habichtswaldsteig op. Hierdoor wandel ik door een prachtig bos, maar kom ik vervolgens weer uit waar ik begonnen was. Oeps. Een flinke detour. Dat valt even tegen. Gelukkig was de route mooi en heb ik mooi weer.

Burgruïne Falkenstein

Tijd om de pas erin te zetten, want ik loop flink achter op schema. Eerstvolgende doel is Burgruïne Falkenstein. Door het bos wandel ik richting de ruïne die ik van een eindje al zie staan. De weg ernaartoe duurt langer dan ik wil. Maar de verrassing boven maakt alles goed. Een kist vol met lekkers staat op mij te wachten! Even de sleutel zoeken en ik kan genieten van een driegangenlunch. Daar was ik echt aan toe. En het uitzicht vanaf de ruïne is ook een cadeautje.

Ook zo’n ‘Vesperkiste’ met lekkere lunch bestellen langs jouw wandelroute? Neem dan contact op met Park Hotel Emstaler Höhe, dit kan via tel: +49 (0) 5624 – 509-0. Ook vegetarische variant is mogelijk!

Kabbelende beekjes

Na de heerlijke lunch vervolg ik mijn pad door het bos. Ik kom langs Altenburg. Dit was een voorhistorische plaats, omringd door muren, gevestigd op een 450m hoge berg. Dat merk ik, want er moet weer geklommen worden. Van de plaats Altenburg is nu helaas weinig meer te zien. Mijn pad kruist een kabbelend beekje. Het is heerlijk weer en ik heb het warm. Heel aanlokkelijk het geluid van zo’n beekje. Hup mijn schoenen uit en met mijn voeten in het water. Oeps. Het water is ijs- en ijskoud. Even lachen voor de foto (terwijl mijn voeten eraf vriezen) en snel mijn voeten uit het water. Oké, missie geslaagd. Opgefrist ben ik nu wel ja.

Tijd om door te lopen richting mijn overnachtingsplaats bij Bad-Emstal, want de zon gaat alweer bijna onder. Ons hotel heeft een wellness gedeelte. Fijn! Snel de sauna in en de stijve, vermoeide spieren lekker laten bijkomen. Na een fijn vegetarisch diner, lekker mijn bed in. Welterusten.

Accommodatie 2e dag: Park Hotel Emstaler Höhe. Inclusief wellness.

Dag 3 van Bad-Emstal naar Naumburg (20 kilometer, inclusief wandeling Naumburg)

Als ik wakker word voel ik goed wat ik afgelopen dagen heb gedaan. De spieren moeten weer opgewarmd worden. Opstaan uit bed valt niet mee, maar eenmaal weer in beweging gaat het beter. Dus tijd voor een nieuwe wandeldag. Ik wil dit keer gelijk goed beginnen met de wandelroute. Gelukkig start het wandelpad voor de deur van het hotel dus foutlopen is er niet bij. En zo ben ik weer op weg!

Langs sporen en weilanden

Na een stukje door het bos leidt het eerste deel van de route mij vooral over boerenland. Ik zie niemand, behalve tractoren. Die rijden af en aan en bewerken de grond. Soms ruik ik het ook. Bij een grote eenzame boom is het tijd voor een korte pauze. De mist ontneemt mij het zicht en het is een stuk frisser dan de dagen hiervoor. Ik loop langs een spoorlijn, maar hier rijdt alleen een toeristische stoomtrein, en daarvoor is het nog te vroeg in het jaar. Wel leuk om even snel over de rails te lopen en foto’s te maken.

Dommelen en schommelen

Ik volg de route afwisselend langs het spoor en langs het water Spole Bach. Uiteindelijk kom ik bij een klein meer uit. Met een bankje. Tijd voor de lunch. Eindelijk begint de zon ook een beetje te schijnen. Ik sluit even mijn ogen. Als ik niet uitkijk dommel ik nog in. Beetje versurft vervolg ik mijn route. Althans dat denk ik. Maar als je teveel kletst en niet op de bordjes let loop je de verkeerde kant op. Gelukkig was ik nog niet ver. Snel omgekeerd en de goede kant op. Richting wachttoren én schommel. Daar moet ik natuurlijk even van genieten. Lekker even kind zijn.

De Habichtswaldsteig loopt door sprookjesland. De gebroeders Grimm hebben hier gewoond. Ook langs de wandelroute zijn tal van verwijzingen en grapjes naar deze sprookjeswereld. Zoals hele grote stoelen, zodat je zelf klein lijkt. Een fluitwip, waarmee je zelf muziek kunt maken. En een schommel zodat je als een kind kunt zwieren.

Zandsteen en dino’s

Ik heb de keuze, over de Habichtswaldsteig nog doorlopen naar Ruïne Weidelsburg. Of via de extra tour H8, afsteken naar Naumburg. Ik overleg met mijn wandelpartner en we zijn beiden wel toe aan een warme trui en een rustpauze (voor zere voeten). We kiezen voor Naumburg! Dit brengt me nog wel langs Mühlenberg en Naturdenkmal Bildstein. Dit is een grote zandstenen rots van miljoenen jaren oud. Uit de tijd dat er nog dinosaurussen leefden. Er zijn ook sporen gevonden in het zandsteen in de buurt, bij Wolfhagen. Bijzonder! We komen ook langs kinderboerderij en vakantiepark Weidelshof. Dat ziet er leuk uit, vooral voor kinderen. De dieren zijn ook nieuwsgierig naar ons!

Naumburg, vol vakwerkhuizen

Ik wandel langs de Weingarten Kapelle richting onze accommodatie in Naumburg. Hier word ik hartelijk ontvangen met Kaffee und Kuchen. Dat smaakt! De eigenaren blijken ook nog fan van Zeeland te zijn want daar komen ze graag. Ik rust even uit op de kamer, om vervolgens mijn sneakers aan te trekken voor een korte wandeling door Naumburg. Een leuk vakwerkdorp, waar het wel heel stil is als ik er rondloop. Er is helemaal niemand op straat. Ik wandel langs de Markt, de Fatimagrot, de berg waar vroeger de bucht stond en door de altstadt met de vakwerkhuizen.

In de avond ben ik blij dat ik weer lekker kan relaxen. Ik eet een heerlijke pizza bij Pizzeria da Silvio en lig dan snel in mijn bed.

Accommodatie 3e nacht: Fehrienwohnung Jacobi

Dag 4 autorondrit Edersee, Schloss Waldeck, de Weidelsburg en Dörnberg (7km wandelen)

De laatste dag waarin ik de Habichtswaldsteig verken is alweer aangebroken. Na een uitgebreid ontbijt (echt, ik heb nog nooit zoveel op tafel zien staan voor 2 personen), vertrek ik dit keer per auto. Om de laatste plekken langs de Habichtswaldsteig te zien. Ik heb helaas te weinig tijd om de hele route te lopen. Claudia laat mij de mooiste plekken zien die niet op mijn route lagen. We beginnen met de Edersee en Schloss Waldeck. Dit kasteel is nu een restaurant en museum. Met mooie uitzichten op de Edersee. Helaas hebben we vandaag geen mooi weer. Veel mist en grauw weer met wat regenspetters. Dus geen mooie beelden.

Ruïne Weidelsburg

Tijd om een stukje te rijden, richting Weidelsberg. Hier ligt de Ruïne Weidelsburg, uit de 12e eeuw. De Habichtswaldsteig komt hier ook langs. Dit keer beperken we ons alleen tot de beklimming van de berg om de ruïne te bekijken. Hier heb je een mooi uitzicht op de omringende dorpen. Onderweg zien we nog muizen scharrelen tussen de bladeren. We horen spechten. En roofvogels vliegen hoog in de lucht. Op zoek naar de muizen waarschijnlijk.

De basaltrotsen bij Dörnberg

Ze zeggen wel eens bewaar het beste voor het laatst. Nou dat geldt in dit geval zeker. Vind ik. We rijden naar Dörnberg voor een korte wandeling. Of nee meer een klim-en klauterpartij op en bij de basaltrotsen. Wat een uitzichten! Echt prachtig gebied. Hier kan ik me heel lang vermaken. Gewoon op een rots gaan zitten en genieten van het uitzicht. En natuurlijk veel foto’s maken. Op het laatste verschijnt er gewoon even een zonnetje op deze voor de rest grauwe dag. We sluiten het bezoek aan Dörnberg af met een lunch bij café Helfensteine. Hier hebben ze veel vegetarische gerechten en ze zijn biogecertificeerd. Mijn bio appelsap en vega Flammenkuchen smaken heerlijk. Hiermee komt voor mij ook een einde aan deze reis. Tijd om terug naar huis te rijden. Ik kijk terug op een vier zeer mooie dagen.

Enthousiast geworden? En wil je ook de Habichtswaldsteig wandelen? Lees dan onderstaande praktische tips!

Praktische tips Habichtswaldsteig

• De Habichtswaldsteig is een premiumwanderweg van 85 kilometer en loopt van Zierenberg naar Edersee. Dit ligt in het noorden van Hessen. Je rijdt in ongeveer 4 uur van Utrecht naar Hessen.
• De route kan in vier dagen gelopen worden, maar je kunt er ook meer dagen de tijd voor nemen en op je gemak de regio verkennen.
• Bagagevervoer: je hoeft niet de hele route je bagage te vervoeren. Bekijk de mogelijkheden voor bagagevervoer.
• Kassel is de grootste plaats in het noorden van Hessen. Deze plaats is bekend door de Documenta die hier iedere vijf jaar plaats vindt, dit is de belangrijkste tentoonstelling ter wereld op het gebied van kunst. En natuurlijk staat de stad ook in het teken van de gebroeders Grimm die hier woonden.
• Het Bergpark Kassel staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Wil je van de Waterwerken genieten, plan je bezoek dan tussen 1 mei en 3 oktober.
• De etappes die ik liep, gingen allen door natuurgebied. Vooral veel bos, maar ook boerenland, weilanden en bergplateaus. Ik ben geen voorzieningen als toilet of café’s/restaurants tegengekomen. Het is dus echt back to basic! Zorg dus dat je zelf al je eten en drinken meeneemt. En neem al je afval mee terug. Gooi geen toiletpapier in de natuur!
• Toen ik de route liep (maart) was het heel erg rustig. Je komt bijna geen andere mensen tegen. Wel regelmatig mountainbikers. Dat kan je hier ook heel goed.

Nog meer wandelinspiratie in Duitsland lees je in het artikel Rheinsteig wandelen en wandelen in Füssen Duitsland

Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met Kassel Marketing en De Habichtswaldsteig. De foto’s van mij in dit artikel zijn genomen door Margreet Rotte.