In voorgaande delen heb je kunnen lezen dat ik door Verkeersbureau Griekenland uitgenodigd ben om kennis te maken met het mediterraanse dieet en het plattelandsleven op Kreta. Eerst ging ik naar de olijfgaarden om te helpen oogsten ,daarna leerde ik alles over olijfolie om vervolgens op pad te gaan met Papa Andreas en zijn schapen om alles over kaas te leren. In dit laatste deel maak ik kennis met het plaatsje Archanes én met chefkok Dimitris om vervolgens mee te helpen in de keuken én de lekkerste gerechten te proeven.

Archanes

Tijdens de persreis is Archanes onze verblijfplaats. Hier vandaan ontdekken we het Aggrotoerisme op Kreta. Op de laatste dag gaan we vooral dit plaatsje verkennen. De vroege ochtend hebben we vrij om zelf rond te lopen in Archanes om zo het dagelijkse leven te zien én te fotograferen. Voordat ik op pad ga, is het eerst tijd voor een heerlijk bakje cappucino op een klein terrasje in het zonnetje. Even de ogen sluiten en genieten van het mooie weer. Ondanks dat het al november is, zitten we hier zonder jas te genieten van de zon. Als ik dan denk aan het druilerige Nederland kan ik een glimlach van geluk niet onderdrukken. Het plaatsje is vrij rustig en ik pas mijn tempo aan. Ontspannen slenter ik door de steegjes en zie ik inwoners hun hond uitlaten, de bloemen verzorgen of hun winkeltjes beheren. Foto’s nemen is geen enkel probleem, de oudere mevrouw met haar hondje gaat maar al te graag poseren, trots dat haar viervoeter op de foto wordt gezet. We mogen gerust op haar binnenplaats kijken. Hier zitten veel katten tussen het groen. Deze komen we op heel Kreta tegen, net als honden. Ik ben vooral weg van de karakteristieke huizen en deuren. Mijn fotografiehart maakt een sprongetje.

Natuurlijke handgemaakte zeep

Een heel leuk winkeltje is Myrro Lab. Hier worden handgemaakte zeep, natuurlijke oliën en therapeutische kruiden gemaakt en verkocht. Een natuurwinkeltje waar alles op een zo biologische manier wordt geproduceerd. De zeepjes hebben allemaal verschillende eigenschappen. De ene is goed voor de gevoelige huid de andere voor het haar. Ik vind ze vooral heel erg lekker ruiken. Natuurlijk neem ik er ook een paar mee naar huis.

Workshop koken bij Kritamon

Dimitris is chefkok bij zijn restaurant Kritamon. Hij verwerkt de traditionele Griekse (Kretenzer) ingrediënten in moderne gerechten.  De keuken van Kreta is een van de gezondste ter wereld. Dimitris haalt zijn groenten en kruiden ook zoveel mogelijk zelf uit de bergen rondom Archanas. Hij praat vol passie over zijn kookkunsten en het eten is echt heerlijk. Wij mogen tijdens de perspreis helpen met het bereiden van de lunch. Zo maakten we samen pasta en laat hij zien hoe hij de lekkerste salade maakt met ingrediënten uit de ‘achtertuin’. De oh’s en ah’s bij het proeven van de gerechten blijven niet uit. Dit is heerlijk!

Sinaasappel boomgaard

Ik bezoek ook een van de vele sinaasappelboomgaarden op Kreta. De boomgaarden rondom een dorp zijn vaak eigendom van de verschillende families in het dorp. Met de sinaasappels worden zoete geconfijte snoepjes gemaakt, maar ze worden ook verwerkt in raki en olijfolie. Een boom levert zo’n vier kratten aan sinaasappels op, in totaal ongeveer 80 kg. De boomgaard wordt zo natuurlijk mogelijk beheerd. Dit zie je ook aan de sinaasappels, ze zien er niet allemaal kunstmatig mooi uit. De mest die gebruikt wordt, komt ook weer van schapen die op een ecologische wijze worden gehouden. En ik kan zeggen, de sinaasappels zo van de boom smaken heerlijk!

Coöperatieve kookclub

Ons laatste bezoekje tijdens de reis is een bezoek aan een groep actieve vrouwen. Deze vrouwen hebben zich samen verenigd in een coöperatie om samen een bedrijfje te beginnen. Ze maken de heerlijkste Dakos, maar ook allerlei koekjes. Ik mag een kijkje nemen in hun keuken én stroop ook zelf de mouwen op om mee te helpen. Het valt nog niet mee om alles precies volgens de strenge eisen van de dames te maken. Zo geroutineerd zij het deeg in koekjes omvormen, zo staan wij te zweten om het er ook maar op iets te laten uitzien. Hoewel ik inmiddels erg vol zit en eerlijk gezegd ook geen Dako meer kan zien na 5 dagen Dakos eten, voel ik me toch verplicht uit beleefdheid om een Dako te proeven. En het moet gezegd, ze smaken heerlijk.

Wil je ook een reis naar Kreta maken waar je meer kennis maakt met de keuken en aggrotoerisme van het eiland? Lees dan mijn andere blogs of kijk op www.incrediblecrete.nl