Wandelen op de Veluwe verveelt nooit. Verblijf je in de omgeving van Loenen, dan is de wandelroute Vrijenberg een leuke gevarieerde route om te lopen op de Veluwe. Deze wandelroute is aangegeven met groene paaltjes door Natuurmonumenten waardoor je de route makkelijk volgt zonder steeds op een kaart te hoeven kijken. De bewegwijzerde route is 4,5 kilometer. Start je de route net als ik, vanaf Landal Heideheuvel dan komen er nog ruim 4 kilometer bij.
Startpunt wandelroute Vrijenberg Veluwe
De wandelroute Vrijenberg op de Veluwe start en eindigt officieel bij zorgboerderij de Groote Modderkolk, maar als je vanaf het vakantiepark start, dan wandel je eerst naar de Loenense waterval en start je daar de route. Groot voordeel, als je bij de waterval begint dan is de zorgboerderij halverwege de route en kan je daar fijn even pauzeren. De route is onverhard en gaat door bos, over zandstuifduinen, over modderige paden langs weiland en langs de vrijenbergspreng (water). De route is niet geschikt voor kinderwagens. Ik volg de route vanaf het Landalpark en starten en eindigen daar, dit is in totaal zo’n 9 kilometer.
Loenense Waterval
Vaanf Landal Heideheuvel wandel ik via de Lage Bergweg naar het bos. Als snel hoor ik het water en kom ik bij de Vrijenbergspreng. Deze aangelegde beek voert het water aan voor de Loenense Waterval, die al vrij snel in zicht komt. Deze waterval stort 15 meter naar beneden over verschillende trappen. Het is de hoogste waterval van Nederland en hoewel dit met 15 meter natuurlijk niet erg indrukwekkend is, vind ik het toch leuk om te zien.
Frisgroene lente
Ik wandel de Vrijenbergroute begin van de lente in april. De kale bomen worden langzaam weer groen en langs het wandelpad groeit ook veel groene struiken en planten. Ik spot witte bloemetjes tussen de frisgroene blaadjes, maar ik heb geen idee wat het is. Tijd om het op te zoeken. Het is – als ik me niet vergis- Grote Muur. Al dat frisse groen maakt me vrolijk. De vele stormen van de winter maakt wel dat veel bomen nog onstabiel zijn en loshangende takken hebben. Hier word ik dan ook op sommige plekken met bordjes voor gewaarschuwd. Natuurlijk loop ik gewoon door, want omkeren is geen optie, dus eigenlijk hebben deze bordjes weinig zin.
Stoomtrein Apeldoorn – Dieren
Na een tijdje verlaat ik het bos en loop meer langs een weiland over een heel modderig pad. Het is glibberen geblazen na al die regen van afgelopen weken. Ik moet een spoorlijn oversteken en zie de stoomtreinen in de verte staan. Het is de spoorlijn tussen Apeldoorn en Dieren, geopend in 1879, maar sinds 1947 is het geen personentrein meer, maar een toeristische attractie. In het hoogseizoen kan je een rondje rijden met de stoomtrein en proeven hoe het was om in die tijd met de trein te reizen, zittend in ouderwetse treinstellen en voortgetrokken door stoomlocomotieven. Toch iets minder comfortabel dan tegenwoordig. Nadat ik een tijdje parallel aan de spoorlijn heb gelopen steek ik deze weer over en na een tijdje zie ik het bord van Zorgboerderij de Groote Modderkolk.
Zorgboerderij de Groote Modderkolk
Zorgboerderij de Groote Modderkolk is eigendom van Natuurmonumenten en draait op vrijwilligers. Hier vind je een boomgaard, moestuin, een theeschenkerij en een boerderijwinkel. Herenboeren runnen er ook een coöperatieve boerderij voor de productie van puur en eerlijk voedsel. Het is fijn om hier rond te lopen en even pauze te houden tijdens je wandeling. In de theeschenkerij kan je terecht voor een simpele lunch van tosti en soep, koffie met eigengemaakte appelgebak of voor thee met lekkers. Na een tosti laat ik me verleiden tot thee met lekkers en dat is zeker een aanrader. Eigenlijk een soort mini hightea. Als het weer meezit kan je buiten op het terras zitten, net als ik. Zo geniet ik van de omgeving, ik zie de mussen af en aan vliegen naar hun nestkasten. Wat is het voorjaar toch fijn!
Hoogteverschillen door stuifduinen
Na mijn bezoek aan de zorgboerderij de Modderkolk wandel ik verder over een pad langs weilanden. Ik sla al snel af richting bos. In de verte zie ik een oosters gebouw, het blijkt een Hindoestaanse retraite te zijn. Als snel verandert het brede bospad in smallere paden die over de zandstuifduinen gaan. Leuk altijd die hoogteverschillen in ons verder vaak platte Nederland. Het is even een kort stukje klimmen op de route. Ik zie vogels vliegen, die zijn nu druk bezig met het bouwen van hun nesten. Het voorjaar is een fijne periode om te wandelen én om vogels te spotten en dat kan heel goed langs wandelroute Vrijenberg op de Veluwe.
Vrijenbergspreng
Na een tijdje daal ik weer af en kom weer bij de Vrijenbergspreng. Ik pauzeer even kort bij de picknicktafels en geniet van de zon op mijn gezicht. Daarna gaat de route verder langs de spreng en door het bos weer terug naar de Lage Bergweg. Daar geniet ik nog even van bloeiende rhododendrons in de grote tuinen voor we weer bij ons huisje zijn. Net als ik binnen ben barst er ineens een hagelbui los. Zo zit we nog in de zon en zo is de wereld buiten weer even wit. April doet echt wat hij wil. Ik geniet nog even na van deze leuke, korte wandeling rondom Loenen, met een wijntje in mijn hand bij de openhaard.
Wil je nog meer inspiratie? Lees dan ook het artikel over wandelen rondom Loenen, of dit artikel met nog meer leuke wandelroutes op de Veluwe.
Bewaar deze en andere wandelroutes op de Veluwe op Pinterest
Geen reacties