Kreta, het eiland van zon, zee & strand. Ik was daar echter voor hele andere zaken, ik maakte kennis met de mediterrane keuken én bezocht lokale producenten. Zoals je in het vorige deel hebt kunnen lezen heb ik een bezoek gebracht aan een van de olijfgaarden van het eiland. Het bleef niet alleen bij kijken en fotograferen, ik heb zelf ook een handje meegeholpen bij het oogsten en sorteren. Heerlijk om in de buitenlucht te werken, zeker als je er zulk mooi weer bij hebt als ik had. In dit deel vervolg ik mijn weg en laat ik jullie zien wat er met de olijven gebeurt ná de oogst. Altijd al willen weten wat de beste olijfolie is en waar je op moet letten als je een olijfolie koopt? Lees dan verder.

Van olijven tot olijfolie
De geoogste olijven gaan in jute zakken en worden zo snel mogelijk na de oogst met een pick-up vervoerd naar de volgende stop, de olijfoliefabriek. Het is belangrijk dat olijven snel na de oogst verwerkt worden, anders gaat de smaak achteruit. Ik leer dat er twee soorten olijfbomen zijn, de ene olijfsoort is groter en deze olijven worden in z’n geheel verkocht, de andere wordt verwerkt tot heerlijke olijfolie. Er zijn twee manieren waarop olijfolie uit de olijven wordt gehaald, namelijk door persing óf door centrifugeren. Grofweg is het proces als volgt. De olijven worden uit de zakken gehaald en ontdaan van takjes en slakken voor zover deze er nog niet uit waren. Daarna worden ze gewassen en gemalen tot een pasta. Uit deze pasta wordt olijfolie gewonnen, dit kan door middel van persing of door centrifugeren. Bij persing wordt de pasta op verschillende platen gelegd, door de druk en de wrijving ontstaat wel wat warmte maar er wordt niet extra verwarmd. Daarom wordt dit wel de koude persing genoemd. Bij koude persing mag de temperatuur niet boven de 28 graden komen. Een andere manier is centrifugeren. Door middel van heel veel kracht wordt de olie uit de pasta gehaald. Dit is een continue proces, je hebt dus geen eerste of tweede persing meer. Ook bij het persen heb je tegenwoordig geen eerste of tweede persing meer, omdat de machines nu zo krachtig zijn dat alle olie direct eruit gehaald wordt. Vandaag de dag wordt het meest gewerkt met centrifuges.

Oijfoliefabriek
Na de olijvenoogst brengen we als eerste een bezoek aan een (moderne) olijfoliefabriek. Hier wordt gewerkt met een centrifuge en het is echt lopende band werk. Alles gebeurt geautomatiseerd. Ik kreeg er niet echt een warm gevoel van. Dit kwam wellicht ook omdat we echt in een garageachtige omgeving stonden, we weinig uitleg kregen én de werknemers gewoon stonden te roken naast de olijfolie. Brrr.. niet echt mijn idee van een lekkere -ecologische- kwaliteitsolie. We proefden wat olijfolie in combinatie met wat brood, tja.. olijfolie inderdaad. Op zich niks mis mee, maar ik mis hier compleet de passie en het gevoel voor het product.




De tweede stop maakten we bij Koronekes. HIer wordt de olijfolie gewonnen door middel van persing. De ontvangst hier was veel anders dan bij de olijfoliefabriek. We werden hartelijk ontvangen en kregen uitgebreid uitleg over het ontstaan van hun bedrijf en de manier waarop ze zo kwalitatief mogelijke olijfolie willen produceren. Ze exporteren heel veel olie naar Frankrijk, oa naar goede restaurants. Mijn aandacht is getrokken, dit is waar ik naar op zoek ben, kwalitatieve producten en een ondernemer met passie! Het is een echt familiebedrijf, iedereen werkt mee. Na de uitleg van de verschillende processen wacht ons een proeverij. En niet eentje waarbij brood in olijfolie wordt gedoopt, maar een zoals je wijn proeft. Nooit geweten dat het proeven van olijfolie op dezelfde manier gebeurt als het proeven van wijn. Alleen wij slikken deze olie door. En we proeven zeker verschil met de vorige!







Zie voor meer informatie: Website Koronekes
Kwaliteitsnormen olijfolie
Ik weet nu hoe het proces van olijfolie winning gaat en ik heb het met mijn eigen ogen mogen zien. Maar mijn vragen zijn nog niet allemaal beantwoord, want hoe weet je nu welke olijfolie kwalitatief goed is? Waar moet je op letten als je olie wilt kopen? Wat zeggen de termen koude, eerste en tweede persing en wat is het verschil tussen vierge en extra vierge? Zoals hiervoor al aangegeven, tegenwoordig is er nauwelijks nog sprake van eerste en tweede pressing. Vroeger had je een eerste persing en werd er bij de tweede persing bij de pasta water gevoegd voordat het nog een keer geperst werd. Onnodig om te zeggen dat de eerste persing de beste kwaliteit opleverde. Tegenwoordig zijn de machines zo krachtig dat alles met één handeling eruit wordt gehaald. Koude persing is persing door middel van een vijzelpers waarbij de temperatuur niet boven de 28 graden komt. Dit komt de kwaliteit van de olijfolie ten goede. De kwaliteit van de olijfolie wordt gemeten aan de hand van de hoeveelheid zuur in de olie. Hoe minder zuur hoe beter. Extra vierge is de beste olijfolie en deze bevat minder dan 0,8% zuur. Olijfolie kan het stempel vierge krijgen als het tussen de 0,8 en 2% zuur zit.

Waar moet je op letten als je goede olijfolie wilt kopen?
Extra vierge is dus de beste olijfolie, maar er is meer waar je op kunt letten als je een kwalitatief goede olie wilt kopen. Zo is bijvoorbeeld ook het oogstjaar belangrijk. In tegenstelling tot wijnen is het bij olijfolie hoe jonger (verser) hoe beter! Check je olijfoliefles op de volgende gegevens. Staat alles erop, dan is de kans heel groot dat je hele goede kwaliteit in huis hebt.
Check je olijfolie op:
- Extra Vierge
- Oogstjaar
- Donkere fles
- Naam van de producent
- Naam van de regio
Uiteraard staat er nu bij mij thuis een heerlijke Griekse kwaliteitsolie op de keukentafel. Onnodig om te zeggen dat het zonde is om deze kwaliteitsolie te gebruiken om in te bakken. Het lekkerste vind ik om deze te eten met een heerlijk (eigen gebakken) brood, lekker dopen in combinatie met een heerlijke wijn. Enjoy!





16 Comments
Jenny - ikreis.net
17 januari 2016 at 17:00Leuk om het proces van het maken van olijfolie van voor tot achter te kunnen zien! Ik ben wel eens aanwezig geweest bij het plukken in Syrië, maar daar stopt het bij mij een beetje.
Carolien
17 januari 2016 at 21:48Ja, ik vind het altijd erg leuk om te zien hoe het in z’n werk gaat. Eigenlijk is het geen plukken hè, want ze worden meer uit de boom geslagen, wist ik eigenlijk ook niet hoe dat ging.
Yvonne
17 januari 2016 at 18:04Mooie foto’s en super interessant om dit proces eens te kunnen zien, wat een unieke kans heb je daarmee gehad! En ik wist dat dus niet dat het is hoe jonger, hoe beter, grappig dat het idd precies tegengesteld is van wijn. Thx voor alle info!
Carolien
17 januari 2016 at 21:50ik wist dat ook niet hoor Yvonne! En ja ik vind dit soort leerzame bezoekjes altijd erg leuk tijdens mijn reis.
Kimber - Reisgenie
18 januari 2016 at 08:43Mooie foto’s zeg! Ik denk dat ik precies hetzelfde gevoel bij die eerste fabriek zou hebben. Jammer, maar helaas hebben we dit soort massaproductie wel nodig om aan de enorme vraag te voldoen. Het familiebedrijf lijkt me geweldig leuk om te zien. Ik hou ervan als mensen passie voor hun vak hebben :).
Carolien
18 januari 2016 at 22:55ja die hebben we zeker ook nodig, we creëren zelf de vraag hè. Maar bij zo’n familiebedrijf heb ik toch een veel beter gevoel.
Lotte
18 januari 2016 at 13:50Wat cool zeg, ik had geen idee hoe olijfolie gemaakt word! En inderdaad altijd mooi als mensen vol enthousiasme en passie kunnen vertellen over hun vak:-) Alleen beetje jammer van de grote fabriek met rokende medewerkers…
Carolien
18 januari 2016 at 22:56Ja dat was echt jammer, maar ja, grote productie is ook nodig om aan vraag te kunnen voldoen. Ik wist het ook niet precies hoe het gemaakt werd, ik vond het heel interessant!
ivonne
18 januari 2016 at 17:26Interessant om te lezen!. Ik proefde in Portugal de meest lekkere olijfolie bij het eten maar er was niet zo veel uitleg bij, bij ons ging het meer om de wijn. Dit is dus een mooie aanvulling. Ik ga ook helemaal voor het familiebedrijf, veel fijner!
Carolien
18 januari 2016 at 22:54ja om te drinken is wijn beter aan te raden dan olijfolie, die vind ik toch lekkerder in combi met brood oid.
Sanne
18 januari 2016 at 22:38Echt complimenten op de manier waarop je het verhaal verteld met ook de erg bijpassende foto’s! Plezier om te lezen 🙂
Carolien
18 januari 2016 at 22:59Oh fijn om te horen, dank je wel! 🙂
antonette
22 januari 2016 at 14:26Interessant zeg! Ik verbaas me er dan toch over dat ik voor zo’n 5 euro een fles kan kopen in de winkel, terwijl er tocht best een boel werk aan vooraf gaat. Ik heb niet echt veel verstand van olijfolie en gebruik het ook nauwelijks meer sinds ik kokosolie gebruik, maar zou het zeker meer moeten doen!
Carolien
27 januari 2016 at 20:26Ja dan heb je vast die uit de fabriek 😉 Maar inderdaad er is best veel werk aan voor het olie is.
Aniek
4 september 2016 at 15:18Ha, toevallig! Ik heb op italieuitgelicht.nl net een artikel geplaatst waar je op moet letten als je Italiaanse olijfolie koopt. 😉 Grotendeels zijn het dezelfde tips: kijken naar de herkomst, de persing, kiezen voor een donkere fles. En de fabrieksolie van 5 euro de liter niet vertrouwen 🙂
Carolien
5 september 2016 at 19:51hi, leuk! Gelukkig komt het overeen haha. Deze post is alweer wat ouder, maar ik vond het echt heel leuk om meer te leren over olijfolie (heb ook olijven geplukt) en natuurlijk om te proeven 🙂